Urodziłem się w 1970 r. w Koninie i  mieszkam tu  do dzisiaj. Z zawodu jestem pedagogiem. Z twórczością artystyczną jestem związany od 2014 roku. Dotychczas moją ulubioną i jedyną  techniką była akwarela. Dlaczego ta technika? Dlatego, że jest do końca nie odkryta, tajemnicza i nieprzewidywalna. Akwarelę trudno okiełznać, rządzi się ona swoimi prawami, a efekt końcowy to wypadkowa wielu czynników. Dlatego też, jako człowiek lubiący wyzwania, technikę tę darzę szczególną estymą i uczuciem. 

Pomimo miłości do akwareli, zawsze szukałem innych technik. Dlatego też od 2019 r. tworzę także w akrylu, ale akwareli nie porzucam. Natomiast od 2021 r. poznaję technikę olejną. Jest to bezpośrednio związane z podjętymi studiami na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.  

Tworzę w atelier i plenerze, a używam najlepszych materiałów dostępnych na rynku, bo tylko takie dają gwarancję jakości i trwałości dzieła. Głównie maluję pejzaże, w tym pejzaże miejskie, marynistykę oraz  kwiaty i architekturę. Coraz częściej tworzę cykle obrazów jak: „Polskie Miasta”, „Marynistyka” „Śródziemnomorskie”, „Impresje”  Zdarzają się w mojej twórczości także sceny rodzajowe, chociaż rzadziej. Nie mniej jednak na większości obrazów, obok motywu głównego, zazwyczaj pojawia się człowiek, dlatego moje obrazy zdają się żyć. 

Cały czas odkrywam sztukę i nowe możliwości akwareli obok innych technik. W moich obrazach często występuje poszukiwanie sposobu wyrazu artystycznego; raz tworzę bardziej realistycznie, a za chwilę bardziej swobodnie, na granicy abstrakcji. Pociąga mnie ekspresjonizm w malarstwie, czego wyrazem jest dynamiczna plama i kreska, lubię rudymentarność i niebanalną kompozycję.  To czyni moje prace dynamicznymi. Od zawsze w moich praca dominującym elementem był kolor, nawet kosztem poprawności formy. Mam nadzieję, że mi to wybaczycie… 

Od 2016 roku jestem członkiem Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich, a od 2021 – członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.